Urriaren 20an egin genuen Santanderrera iragarrita zegoen txangoa.
Ez da erraza izaten helmuga bat aukeratzea. Egun bateko txangoa bada, 1,30 eta 2 ordu baino gutxiagoko distantziara egon behar duela uste dugu. Eta iruditzen zaigu leku berririk, ikusi beharrekorik, ez dela geratzen.
Hori dela eta, antolatzaileon lana izaten da batez ere kalitate handiko helmuga atsegina bilatzea, kalitate handikoa egingo ditugun ikustaldietan bai gidariei eta bai bazkalduko dugun jatetxeari dagokionez.
Baina hori ez da beti erakargarria gertatzen, eta, zalantza barik, oraingoa izan da kasu argi bat: 51 pertsona txangoan, baina Bizkaian 1.350 afiliatu baino gehiago daude kolektiboan, eta horiekin senitarteko eta lagunak ere joan daitezke, gainera.
Beraz, egindako eskaintzan berriro porrot egin dugula uste dut. Sagardotegiek bakarrik funtzionatzen dutela dirudi.
Mesedez, zuen ideiak eta iradokizunak asojubibbk@gmail.com helbidera bidaltzeko eskatzen dizuegu hemendik.
GARAPENA.
Helmugari eta programari eguraldiak ere lagundu zien, bikaina izan baitzen.
Uste baino minutu batzuk beranduago irten ginen. Izena eman zuen pertsona batek osasun-arazo larria izan zuen aurreko gauean. Autobusean ─egia esateko, berri-berria zen─ zain egon ginen, abiatu egin behar genuela pentsatu genuen arte.
Bidaia, ondo, arazo barik.
Behin Santanderrera iritsita, Bahia hotelera joan ginen, eta han kafe onak atera zizkiguten, industriala ez zen gozogintzako produktuekin.
Ondoren, Botin Zentrora joan ginen, eta han bi taldetan banatu ginen bisita gidatua egiteko. Eraikinari buruzko azalpenak jaso ostean, hango erakusketa nagusia ikusi genuen: Damián Ortega. Interesgarria, orijinala eta dibertigarria.
Patxadaz, autobusean abiatu ginen Magdalena jauregira, eta bertan genuen zain Gonzalo, gidari bikaina, Ikea bidaia-agentziako Joserrari esker kontratatu genuena. Atal honi buruzko guztia zuen prestatua, baita turisten autobus bat jauregira sartzeko ateraino iritsi ahal izateko salbuespena ere.
Bisita atsegina izan zen, eta jauregiaren eraikuntzaren nondik norakoak eta hura eragin zuena, han gertatutakoa eta egungo jarduera ezagutzeko balio izan zigun.
Bahia hotelera itzuli behar genuen bazkaltzeko. Hautaketa bikaina izan zen. Ardo onek lagunduta janari on eta ugariaz gain, azpimarratu behar da ez zirela ezertan urri edo eskas ibili, eta ostalaritzako benetako profesionalen arreta oso ona izan genuen, eta haiek ere behar zirenak eta gehiago ziren.
Postre garaian itzuli zen Gonzalo, gidaria, eta han bertan hasi zuen Santanderren historiari buruzko hitzaldia eta, paseatuz, Matxitxakoren zoritxarra eta suteari eta hiri polit haren ondorengo garapenari buruzko guztia ere azaldu zituen.
Lasai-lasai, autobusera itzuli ginen, eta, bueltako bidaia erosoaren ostean, abiapuntura iritsi ginen, programatutako orduan.
HURRENGO TXANGOA.
Parte-hartze handiagoaren zain jarraituko dugu. Hurrengoa, zelan ez, Gipuzkoako sagardotegi batera izango da otsailean.
Ideia gehiago ditugu martxan, besteak beste, hainbat egunetako txangoak beste autonomia-erkidego batzuetara, eta horrela Euskaditik kanpo bizi diren lankideak ere sartu ahal izango lirateke haietara. Bide batez, gure kolektiboarentzat agentzia espezializatuek antolatzen dituzten bidaietan izena eman dezaketela gogorarazten diet.
Eskerrik asko bertaratutakoei
Bilbo, 2022ko azaroa.
